5 жніўня, 18 нядзеля звыч. перыяду

ЕВАНГЕЛЛЕ

Хто да Мяне прыходзіць, не будзе галодны, і хто верыць у Мяне, ніколі не будзе прагнуць

+ Чытанне святога Евангелля паводле Яна.

У той час:

Калі людзі ўбачылі, што тут няма ні Езуса, ні Ягоных вучняў, селі ў чаўны і прыплылі ў Кафарнаум, шукаючы Езуса. Калі ж знайшлі Яго на другім беразе мора, сказалі Яму: Раббі, калі Ты прыбыў сюды?

Езус адказаў ім: Сапраўды, сапраўды кажу вам: шукаеце Мяне не таму, што бачылі цуды, а таму, што з’елі хлеб і насыціліся. Клапаціцеся не пра ежу, якая гіне, але пра ежу, што застаецца на жыццё вечнае, якую дасць вам Сын Чалавечы, бо Яго пазначыў Бог Айцец. 

А яны сказалі Яму: Што нам рабіць, каб выконваць справы Божыя?

Езус адказаў ім: У тым справа Божая, каб вы верылі ў таго, каго Ён паслаў.

Народ сказаў Езусу: Які ж Ты зробіш цуд, каб мы ўбачылі і паверылі Табе? Што ўчыніш? Айцы нашыя елі манну ў пустыні, як напісана: Хлеб з неба даў ім есці.

Езус адказаў ім: Сапраўды, сапраўды кажу вам: не Майсей даў вам хлеб з неба, але Айцец Мой дае вам сапраўдны хлеб з неба. Бо хлеб Божы ёсць той, які сыходзіць з неба і дае жыццё свету.

Тады сказалі Яму: Пане, давай нам заўсёды такі хлеб.

Езус адказаў ім: Я ёсць хлеб жыцця; хто да Мяне прыходзіць, не будзе галодны, і хто верыць у Мяне, ніколі не будзе прагнуць.

Гэта слова Пана.

catholic.by 

Чытаючы Евангелле паводле св. Яна варта заўсёды памятаць, што яго змест неверагодна скандэнсаваны. Не вядзе ён простую апавядальную лінію, а ўкладае свой пасыл пра таямніцу Хрыста такім чынам, што гэта выводзіць нас далей, адсланяе штосьці глыбешае, паказвае ў Хрысце тое, што ў Ім боскае. Падобным стылем Ян гаворыць і пра шлях вучняў Езуса, пра нашае пакліканне і місію.

У цэнтры сённяшняй літургіі слова знаходзіцца Езус, які дае свету жыццё: сапраўдны Хлеб, які сыходзіць з неба і заспакойвае не цялесны голад, а голад душы. Гэта голад сэрца, якое хоча жыць жыццём, якое не заканчваецца тут, на зямлі, а трывае вечна. На пачатку шостага раздзелу апісваецца цудоўнае размнажэнне хлеба і рыбы, якімі Пан Езус накарміў натоўп сваіх слухачоў. Цяпер жа, калі людзі заўважылі, наколькі вялікі цуд Ён здзейсніў, шукаюць Яго, бо сутыкнуліся з чымсьці неверагодным. Вельмі цікавы дыялог адбываецца паміж Панам Езусам і людзьмі з натоўпу.

• Шукаеце мяне не таму, што бачылі цуды, а таму, што з’елі хлеб і насыціліся. Клапаціцеся не пра ежу, якая гіне, але пра ежу, што застаецца на жыццё вечнае, якую дасць вам Сын Чалавечы.
• Што ж нам рабіць, каб выконваць справы Божыя?
• У тым справа Божая, каб вы верылі ў таго, каго Ён паслаў. Айцец Мой дае вам сапраўдны хлеб з неба. Бо хлеб Божы ёсць той, які сыходзіць з неба і дае жыццё свету. Я ЁСЦЬ ХЛЕБ ЖЫЦЦЯ; хто да Мяне прыходзіць, не будзе галодны, і хто верыць у Мяне, ніколі не будзе прагнуць.

Чалавек, які шчырым сэрцам шукае чагосьці больш, чым тое, што звычайнае і штодзённае, нават калі робіць гэта няўмела, у Езусе знойдзе адказ на сваё прагненне жыцця вечнага. У нас ёсць да Яго доступ у веры і праз сакрамэнт, асабліва сакрамэнт Эўхарыстыі. Гэта ў Эўхарыстыччным Хлебе, Хрыстовым жывым і сапраўдным Целе пакінутым для нас на алтары насычаем голад душы. Калісьці, у вечнасці, гэты нябесны Задатак, які прымаем зараз, дасць нам паўнату жыцця навекі.

Пра што ў сваім жыцці найбольш клапачуся? Ці шукаю таго, што вядзе да жыцця вечнага? Як веру ў Хрыста, якога Нябесны Айцец паслаў ў свет дзеля майго збаўлення? Ці рэгулярна прымаю ў сваё сэрца Езуса – ХЛЕБ ЖЫЦЦЯ, які ўжо тут, на зямлі з’яўляецца пачаткам жыцця вечнага?

Брат Анджэй Кейза OFMCap, Польшча