19 лютага, панядзелак

ЕВАНГЕЛЛЕ

Тое, што вы зрабілі аднаму з гэтых братоў Маіх меншых, вы Мне зрабілі

+ Чытанне святога Евангелля паводле Мацвея.

У той час:

Езус сказаў сваім вучням: Калі ж прыйдзе Сын Чалавечы ў славе сваёй і ўсе Анёлы з Ім, тады сядзе на троне славы сваёй. I сабраныя будуць перад Ім усе народы, і аддзеліць адных ад другіх, як пастух аддзяляе авечак ад казлоў. І паставіць авечак праваруч, а казлоў — леваруч. 

Тады скажа Валадар тым, хто праваруч Яго: Прыйдзіце, благаслаўлёныя Айца Майго, прыміце ў спадчыну Валадарства, падрыхтаванае вам ад стварэння свету. 

Бо Я быў галодны, і вы далі Мне есці; 
прагнуў, і вы напаілі Мяне;
быў падарожным, і вы прынялі Мяне; 
быў голы, і вы апранулі Мяне; 
быў хворы, і вы адведалі Мяне; 
быў у вязніцы, і вы прыйшлі да Мяне.

Тады адкажуць Яму справядлівыя: Пане, калі мы бачылі Цябе галодным і накармілі, ці сасмяглым і напаілі? Калі мы бачылі Цябе падарожным і прынялі, ці голым і апранулі? Калі мы бачылі Цябе хворым ці ў вязніцы і прыйшлі да Цябе? 

I Валадар скажа ім у адказ: Сапраўды кажу вам: тое, што вы зрабілі аднаму з гэтых братоў Маіх меншых, вы Мне зрабілі.

Тады скажа і тым, хто леваруч Яго: Ідзіце ад Мяне, праклятыя, у агонь вечны, падрыхтаваны д’яблу і анёлам ягоным. 

Бо Я быў галодны, і вы не далі Мне есці; 
прагнуў, і вы не напаілі Мяне;
быў падарожным, і вы не прынялі Мяне;
быў голы, і вы не апранулі Мяне; 
быў хворы і ў вязніцы, і вы не адведалі Мяне.

Тады і яны адкажуць Яму, кажучы: Пане, калі мы бачылі Цябе галодным ці сасмяглым, ці падарожным, ці голым, ці хворым, ці ў вязніцы, і не ўслужылі Табе?  

Тады скажа ім у адказ: Сапраўды кажу вам: Чаго вы не зрабілі аднаму з гэтых меншых, таго не зрабілі Мне. І гэтыя адыдуць на вечнае пакаранне, а справядлівыя — да вечнага жыцця.

Гэта слова Пана.

Catholic.by

Жыццё па-хрысціянску можна акрэсліць, з вялікім спрашчэннем, як жыццё паволе Божых запаведзяў. Першае чытанне паглыбляе наша разуменне дзесяці запаведзяў, а таксама ясна паказвае, што нават пасля столькіх стагоддзяў людзі па-ранейшаму не схільныя гэтыя запаведзі захоўваць. Ці ж мала вакол нас хлусні, махлярстваў, выкарыстання, затрымання належнай працаўнікам платы, прыніжэння слабых, несправядлівых судоў, паклёпаў паміж сваякамі, нянавісці і помсты? Рэцэптам супраць гэтага зла з’яўляецца прынцып: любі бліжняга, як сябе самога. Гэта заахвочванне, каб перш чым выйдзе з нашых вуснаў слова, перш чым здзейснім задуманы ўчынак, трэба задумацца, якія гэта будзе мець наступствы для іншых. Гэта добра апісваецца прымаўкай: “пабываць у чыёйсьці скуры”. Памятайма, што гэта запаведзь са Старога Запавету. Езус прынёс нам новую запаведзь. Ён праз уцелаўленне прыняў людзкую натуру і “увайшоў у скуру” кожнага чалавека. “Тое, што вы зрабілі аднаму з гэтых братоў Маіх меншых, вы Мне зрабілі”. Гэта заклік да большай адказнасці. Абавязвае нас ужо не толькі прынцым “не крыўдзіць”, але таксама “чыніць дабро”. Езус у кожным чалавеку, якога сустракаеш.

Ці ўсведамляю сабе крыўду, якую я прычыніў іншым словамі словамі і учынкамі?

Ці даю сабе час на роздум, перш чым штосьці скажу ці зраблю? Ці можа перш зраблю, а потым шкадую?

Якія ў мяне сёння ёсць нагоды, каб паслужыць Езусу ў іншым чалавеку? Ці не занядбоўваю тварэнне дабра?

Брат Збігнеў Фрыска OFMCap, Англія