- Падрабязнасці
- Праглядаў: 873
ЕВАНГЕЛЛЕ
Асудзяць Яго на смерць
+ Чытанне святога Евангелля паводле Мацвея.
У той час:
Калі Езус узыходзіў у Ерузалем, Ён узяў асобна дванаццаць вучняў і ў дарозе сказаў ім: Вось мы ўзыходзім у Ерузалем, і Сын Чалавечы будзе выдадзены першасвятарам і кніжнікам. І яны асудзяць Яго на смерць, і аддадуць Яго язычнікам на здзек, бічаванне і ўкрыжаванне, і на трэці дзень Ён уваскрэсне.
Тады падышла да Яго маці сыноў Зэбэдэя са сваімі сынамі і пакланілася, каб папрасіць Яго аб нечым.
Ён жа сказаў ёй: Чаго ты хочаш?
Яна адказала: Скажы, каб гэтыя два сыны мае селі ў Тваім Валадарстве адзін праваруч, а другі леваруч Цябе.
Езус сказаў у адказ: Не ведаеце, аб чым просіце. Ці можаце піць келіх, які Я павінен піць?
Яны кажуць Яму: Можам.
І кажа ім: Келіх мой будзеце піць, але не Я даю дазвол сесці праваруч ці леваруч Мяне, бо гэта прызначана для тых, каму падрыхтаваў Айцец Мой.
Калі пачулі дзесяць вучняў, яны абурыліся на двух братоў. А Езус паклікаў іх і сказаў: Вы ведаеце, што кіраўнікі народаў пануюць над імі і вяльможы маюць уладу над імі. Няхай не так будзе сярод вас. Але, хто хацеў бы стаць сярод вас вялікім, няхай будзе слугою вашым. А хто хацеў бы стаць першым, няхай будзе нявольнікам вашым.
Бо і Сын Чалавечы прыйшоў не для таго, каб Яму служылі, але каб служыць і аддаць жыццё сваё дзеля адкуплення многіх.
Гэта слова Пана.
Вучні Езуса былі такімі ж людзмі як і мы сёння. Іх напаўнялі розныя прагненні і мары, якія ім хацелася ажыцявіць. Аднак адно з прагненне было мацнейшым за іншыя - жаданне быць кімсці важным, каго паважаюць людзі і свет. Вучні думалі, што дзякуючы Езусу змогуць зрабіць кар’еру. Ім здавалася, што Месія будзе вялікім палітычным лідэрам, а Ён гаворыць пра крыж, пакуты, смерць і абавязак служэння. Не чакалі гэтага ад Езуса, не так уяўлялі сабе наследаванне Яго.
У гэтым фрагменце Евангелля знаходзіцца святло для нас сёння. Перадусім паказвае нам Езуса сапраўднага - Збаўцу, які дойдзе да хвалы праз крыж, праз смерць, а гэта азначае праз тое, чаго б мы хацелі пазбегнуць. Аднак, калі ісці за Настаўнікам з’яўляецца для нас чымсці сапраўды важным, то не можам пазбягаць таго, што цяжкое і балючае. Мы павінны ахвяраваць гэта Яму і вучыцца ад Яго крыжовай барацьбе, а гэта азначае прыняць з тое, што балючае і непрыемнае. Езус абяцае нам, што гэта дарога да хвалы, да паўнаты жыця і шчасця. Найбольшы поспех, які можам дасягнуць дзякуючы Езусу, гэта нашае збаўленне.
Чаго я спадзяюся ад Езуса? Якія мае найбольшыя жаданні? Ці я не імкнуся да поспеху коштам іншых людзей? Ці маё збаўленне з’яўляецца найважнейшым цэлем майго жыцця?
брат Кароль Палюс OFMCap, Польшча
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 872
ЕВАНГЕЛЛЕ
Гавораць і не робяць
+ Чытанне святога Евангелля паводле Мацвея.
У той час:
Езус прамовіў да народа і вучняў сваіх такімі словамі:
Пасад Майсея занялі кніжнікі і фарысеі. Таму ўсё, што скажуць вам, рабіце і захоўвайце, але не рабіце паводле ўчынкаў іхніх. Бо яны гавораць і не робяць. Таму што яны звязваюць цяжкія і непасільныя ношы і ўскладаюць на плечы людзей, а самі не хочуць і пальцам крануць іх. Усе ж учынкі свае робяць яны дзеля таго, каб паказацца людзям. Яны пашыраюць філактэрыі свае і павялічваюць махры. Любяць першыя месцы на гасцінах і першыя лавы ў сінагогах, і прывітанні на рынках, і каб людзі называлі іх «Раббі».
Вы ж не дазваляйце называць сябе «настаўнік», бо адзін у вас Настаўнік, а ўсе вы — браты. І айцом вашым не называйце нікога на зямлі, бо адзін у вас Айцец Нябесны. I не дазваляйце называць сябе кіраўнікамі, бо адзін у вас Кіраўнік — Хрыстус. Большы з вас няхай будзе слугою для вас. Бо той, хто ўзвышае сябе, прыніжаны будзе, а той, хто прыніжае сябе, будзе ўзвышаны.
Гэта слова Пана.
У жыцці чалавека бываюць такія прагненні каб яго заўважалі, паважалі, і нават узвышалі над іншымі. Саперніцтва ў пэўных межах можа мець добрую падставу. Калі ж аднак не будзе ў ім веры і братняй любові, тады саперніцтва можа ператварыцца ў дамінацыю над іншымі. З-за першароднага граху параненая людзкая душа блукае па коле ўласнага “Я”, у якім забывае, што у канчатковым выніку як раз гэтае “Я” і патрабуе перамены ды скіравання на “ТЫ”. Пан Езус не шкадуе жорсткіх слоў, калі выказваецца пра фарысеяў і кніжнікаў.
Сучасны інтэлектуалізм, у якім шматлікія лічацца “мудрымі”, з’яўляеццаа на жаль пагрозай для пакорнай, паслухмянай і адданай пазіцыі чалавека прад Богам. У першым чытанні знойдзем для сябе надзею ўздараўлення з гэтага грэшнага становішча. Гэта павінна нас заахвоціць быць больш патрабавальнымі не да іншых, а да сябе. І толькі тады зможам увайсці ў адносіны любові з Богам і чалавекам, калі адчынім сэрцы для Слова сапраўднага Настаўніка, ў Якога ёсць такая моц, каб ачысціць нас ад пыхі ўласнага “Я”.
У чым заключаецца мудрасць, пра якую ў сённяшнім Евангеллі гаворыць наш адзіны Настаўнік?
Якія словы я вымаўляю кожны дзень?
Ці хачу я слухаць і быць паслухмяным, а можа вучыць і загадваць?
Ці жыву я ўвогуле тым, што абвяшчаю?
Брат Матэуш Камэцкі OFMCap, Польшча
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 775
ЕВАНГЕЛЛЕ
Прабачайце, і прабачаць вам
+ Чытанне святога Евангелля паводле Лукі.
У той час:
Езус сказаў сваім вучням: Будзьце міласэрнымі, як і Айцец ваш міласэрны. Не судзіце, і не будуць судзіць вас; не асуджайце, і не будуць асуджаць вас; прабачайце, і прабачаць вам.
Давайце, і будзе дадзена вам: меру добрую, уціснутую, утрэсеную і з верхам адсыплюць вам у падол ваш. Бо якою мераю мераеце, такой і вам будзе адмерана.
Гэта слова Пана.
Сённяшнія чытанні з Імшы з’яўляюцца свайго роду споведздзю абранага народу. Прарок Даніэль становіцца прад Богам на малітву, з пакораю прызнае і вызнае грахі свайго народу а таксама вылічвае ўсякія адступніцтвы здзейсненыя супраць Бога Ягвэ. Вылічвае канкрэтныя грахі. Паказвае працэс, які выклікаў чарговыя грахі. Перш заблукалі ў спаўненні Закону, што прыявяло іх да беззаконных ўчынкаў. Думалі, што самі могуць паклапаціцца пра сябе. Хацелі быць сабе багамі, таму ўзбунтаваліся і адвярнуліся ад Бога не захоўваючы ягоныя запаведзі. Зараз народ спазнае на сабе цяжар граху і разам з чарговымі правінамі адчувальна заўважае наступствы сваіх учынкаў. Прарок Даніэль – выбраны Богам, які любіць Бога, ведае Бога, знаходзіцца блізка да Бога, добра ведае, што ягоны Пан міласэрны, таму скіроўвае свой позірк і ўсклікае да Адзінага, які можа прыйсці з дапамогай. Бог Езус у Евангеллі дае свайму народу – кожнаму з нас – павучэнне. Паказвае як пазбегнуць штораз цяжэйшага баласту граху; кажа “Будзьце міласэрныя, не судзіце, не асуджайце”. Калі дзякуючы дапамозе Духа Святога бачым велічыню нашых грахоў, а з сэрца выплывае заклік: “не чыні нам, Пане паводле нашых грахоў”, то ведай і давярай, што будуць шчаслівыя міласэрныя бо яны самі міласэрнасць атрымаюць.
У якім стане мая вернасць Божым запаведзям:?
Ці знайшоў я ў Вялікі Пост адпаведную колькасць часу, каб зрабіць рахунак сумлення?
Брат Кшыштоф Лазінскі OFMCap, Польшча
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 598
ЕВАНГЕЛЛЕ
Гэта Сын Мой умілаваны
+ Чытанне святога Евангелля паводле Марка.
У той час:
Езус узяў Пятра, Якуба і Яна і павёў на высокую гару асобна іх адных. І перамяніўся перад імі. Адзенне Ягонае сталася бліскучым і вельмі белым, як ніводзін валюшнік на зямлі не можа выбеліць. І аб’явіўся ім Ілля з Майсеем і гутарылі з Езусам.
І на гэта Пётр сказаў Езусу: Раббі, добра нам тут быць, таму зробім тры шатры: Адзін Табе, адзін Майсею і адзін Іллі. Бо не ведаў, што сказаць, таму што яны спалохаліся. І з’явілася воблака, якое закрыла іх, і з воблака пачуўся голас: Гэта Сын Мой умілаваны, Яго слухайце.
І адразу, калі яны агледзеліся навокал, ужо нікога не ўбачылі, апроч аднаго Езуса. Калі сыходзілі яны з гары, загадаў ім нікому не казаць, што яны бачылі, пакуль Сын Чалавечы не ўваскрэсне з мёртвых. І захавалі наказ, разважаючы між сабою, што значыць «уваскрэснуць».
Гэта слова Пана.
Увесь час мы чуем, што Бог нас вельмі любіць, што аддаў за нас свайго Сына, што жадае нам шчасця. А тут раптам гісторыя Абрагама, якому той самы Бог кажа скласці сына ў ахвяру. Калі нейкае падобнае выпрабаванне здараецца ў нашым жыцці, задаем сабе шмат пытанняў: Навошта? Ці Бог сапраўды гэтага хоча? Робім усё, што магчыма, каб змяніць гэтую сітуацыю. А “Абрагам устаў рана, асядлаў асла свайго, узяў з сабою двух юнакоў сваіх і Ісаака, сына свайго”(Род 22,3). Не ведаем, што адчуваў Абрагам, аб чым думаў, але бачым, што выконваў Божую волю. Дзякуючы сваёй паслухмянасці Абрагам стаў прыкладам веры не толькі для Ізраэля, але таксама і для хрысціян.
На жаль у нашым жыцці не ўсе гісторыі заканчваюцца так, як гісторыя Ісаака. Але гэта не азначае, што Бог любіць нас менш чым Абрагама. Бог дзейнічае ў нашым жыцці, і ўсё што робіць, мае значэнне. Гісторыя Абрагама вучыць нас, што варта давяраць Богу, нават, калі мы гэтага не разумеем.
Як я рэагую на штодзённыя цяжкасці майго жыцця?
Ці я сапраўды давяраю Богу і веру, што Ён мяне любіць?
Ці маё жыццё - гэта прыклад для іншых?
бр. Ян Садоўскі OFMCap, Італія
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 942
ЕВАНГЕЛЛЕ
Таму будзьце дасканалымі, як дасканалы Айцец ваш Нябесны
+ Чытанне святога Евангелля паводле Мацвея.
У той час:
Езус сказаў сваім вучням: Вы чулі, што сказана: Любі бліжняга свайго і ненавідзь ворага свайго. А Я кажу вам: любіце ворагаў вашых і маліцеся за тых, хто пераследуе вас, каб сталіся вы сынамі Айца вашага, які ў нябёсах. Бо Ён загадвае сонцу свайму ўзыходзіць над дрэннымі і добрымі і пасылае дождж на справядлівых і несправядлівых.
Бо, калі вы будзеце любіць тых, хто любіць вас, якую маеце ўзнагароду? Ці ж не тое самае робяць і мытнікі? І калі вітаеце толькі братоў вашых, што асаблівага робіце? Ці ж не тое самае робяць і язычнікі? Таму будзьце дасканалымі, як дасканалы Айцец ваш Нябесны.
Гэта слова Пана.
У развітых краінах ужо даўно адыйшлі ад прынцыпу “вока за вока, зуб за зуб”. Закон расплаты або помсты не з’яўляецца ўжо галоўным вызначальнікам справядлівасці – кіруюць крыху вышэйшыя стандарты. Аднак у штодзённым жыцці дазваляем сабе прымяняць той прынцып у іншым крыху вымярэнні: лёгка ў нас атрымліваецца любіць добразычлівых людзей і аднолькава лёгка шчыра ненавідзець ворагаў. Сёння Бог дае нам, чарговы раз на гэтым тыдні, прыклад звязаны з надвор’ем. Сонца Ягонай ласкі і дождж міласэрнасці даступны кожнаму чалавеку. Бог узлюбіў нас, калі мы былі яшчэ поўнасцю ў грахах. Любоў, якой вучыць нас Бог - гэта выбіраць дабро для іншай асобы не ставячы ўмоваў, а не толькі як адплата за атрыманае дабро. Сузіраючы любоў, якой Бог любіць цябе, без тваёй заслугі, знойдзеш у сэрцы свабоду да прыняцця рашэння, каб любіць – сябра і ворага. Так паступаючы, за кожным разам выбіраючы дабро, будзеш па-сапраўднаму верны запавету з Богам. Гэта Новы Запавет, угрунтаваны ўжо не на спісе законаў, а на любові, і быў прыпячатаны смерццю Хрыста на крыжы.
Калі б была такая магчымасць, ці адзначыў бы ты ў сваім акауанце ў сацсетках некаторых людзей як “не-сяброў”? Чаму?
Ці не ўдзельнічаеш сваімі словамі і ўчынкамі ў падзелах людзей на лепшых і горшых? Можа сам лічыш сябе членам адной з гэтых груп?
Ці молішся аб дабры для незычлівых да цябе людзей?
Брат Збігнеў Фрыска OFMCap, Англія
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 659
ЕВАНГЕЛЛЕ
Ідзі спачатку памірыся з братам сваім
+ Чытанне святога Евангелля паводле Мацвея.
У той час:
Езус сказаў сваім вучням: Калі справядлівасць вашая не пераўзыдзе справядлівасці кніжнікаў і фарысеяў, то вы не ўвойдзеце ў Валадарства Нябеснае.
Вы чулі, што было сказана продкам: Не забівай; а хто заб’е, падпадае пад суд. А Я кажу вам, што кожны, хто гневаецца на брата свайго, падпадае пад суд. Хто ж скажа брату свайму «рака», падпадае пад Высокую раду, а хто скажа «неразумны», падпадае пад геену вогненную.
Таму, калі ты прынясеш дар свой да ахвярніка і ўспомніш там, што брат твой мае нешта супраць цябе, пакінь там дар свой перад ахвярнікам і ідзі спачатку памірыся з братам сваім, і тады прыйдзі і прынясі дар свой.
Мірыся з праціўнікам тваім хутка, пакуль ты з ім яшчэ ў дарозе, каб праціўнік не аддаў цябе суддзі, а суддзя не аддаў цябе слузе, і не ўкінулі цябе ў вязніцу. Сапраўды кажу табе: не выйдзеш адтуль, пакуль не аддасі апошні грош.
Гэта слова Пана.
Многія людзі думаюць, што апошні суд будзе заключацца ва “ўзважванні” добрых і дрэнных учынкаў. У залежнасці ад таго, які бок пераважыць, такі і будзе лёс дадзенага чалавека – неба або пекла. Сённяшнія чытанні ясна паказваюць, што такое мысленне памылковае. Божы суд кіруецца іншымі крытэрыямі. Гэта вынікае з прыроды граху, які быццам ракавыя клеткі ў арганізме. Няма значэння, што хворы чалавек меў нашмат больш здаровых клетак чым злаякасных – рак забівае. Падобным чынам грэх не змыты крывёю Збаўцы - нясе вечную смерць. Бог аднак зацікаўлены ў Табе, каб навярнуўся і жыў. Вялікі Пост – гэта час на тое, каб задумацца над сваім жыццём і прадпрыняць барацьбу з уласным грахом.
Сённяшняе Евангелле асабліва звяртае ўвагу на нашыя адносіны з іншым чалавекам. Езус заклікае, каб мы выкаранялі з сэрца схільнасць да гневу і паспешлівыя суджэнні пра бліжніх. Хрысціянін не можа быць чалавекам, які які асуджае кожнага, каго сустрэне: аднаго назаве ідыётам, іншага бязбожнікам… Бог кожнаму дае шанец. Чаму ж ты павінен быў бы быць больш суровы? Замест таго, каб закрываць сэрца прад іншым чалавекам, будзьма людзьмі паяднання, якія нясуць іншым святло Хрыстовага супакою – у тым ліку і нашым ворагам.
Калі сустракаеш іншага чалавека, колькі ў гэтай сустрэчы міласэрнасці, а колькі асуджэння і цвёрдасці сэрца?
Ці ўсведамляеш сабе, што тваё жыццё мінае, а час на паяднанне з Богам і іншым чалавекам абмежаваны?
Ці не жывеш з кімсці ў нязгодзе? Якія крокі хочаш прадпрыняць дзеля паяднання?
Брат Збігнеў Фрыска OFMCap, Англія
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 1054
ЕВАНГЕЛЛЕ
Ты — Пётр, і дам табе ключы Валадарства Нябеснага
+ Чытанне cвятога Евангелля паводле Мацвея.
У той час:
Прыйшоў Езус у межы Цэзарэі Філіпавай і пытаўся ў вучняў сваіх, кажучы: Кім людзі лічаць Сына Чалавечага? Яны ж сказалі: Адны — Янам Хрысціцелем, другія ж — Іллёю, а іншыя — Ераміяй ці адным з прарокаў.
Ён кажа ім: А вы кім лічыце Мяне? Сымон Пётр адказаў: Ты — Хрыстус, Сын Бога Жывога. Тады Езус сказаў яму ў адказ: Шчаслівы ты, Сымоне, сын Ёнавы, бо не цела і кроў адкрылі табе гэта, але Айцец Мой, які ў нябёсах. I Я кажу табе, што ты — Пётр (скала), і на гэтай скале Я пабудую Касцёл Мой, і брамы пякельныя не перамогуць яго. І дам табе ключы Валадарства Нябеснага, і што звяжаш на зямлі, тое будзе звязана ў небе, а што развяжаш на зямлі, тое будзе развязана ў небе.
Гэта слова Пана.
Сённяшняе свята з’яўляецца ўспамінам факту, што св. Пётр Апостал прыбыў у Рым і быў біскупам лакальнай супольнасці хрысціян. Падчас супольных сходаў св. Пётр сядаў на месцы кіравання і адтуль навучаў. Месца, якое займае біскуп па-грэчаску называецца “катэдра”. Таму катэдра св. Пятра гэта біскупскі трон, які займаў ён сам, а пасля яго ягоныя наступнікі – зараз папа Францішак. Гэтая катэдра – як сцвердзіў благаславёны папа Павел VI – “бачыла, як прыходзілі адна за другой столькі сістэм, разнастайных і супярэчных ваюючых між сабой гіпотэз, а яна адзіная па-ранейшаму стаіць і дзве тысячы год дае ўпэўненасць вялікай каталіцкай сям’і. Бо ўжо тут, на зямлі людзям дадзена спазнаць пэўныя непарушныя і найвышэйшыя ісціны: ісціны адзіна праўдзівыя, якія суцішаюць страхі і трывогі людзкога розуму”. І ўсё гэта пачалося дзве тысячы год таму ля Цэзарэі Філіпавай. Міласэрны Бог напоўніў сэрца Рыбака вераю і мудрасцю, каб мог стаць скалою, моцным падмуркам для жывой будоўлі Касцёла.
Праз хрост і ты быў далучаны ў гэтую супольнасць. Езус запэўніў нас, што моцы зла канчаткова не перамогуць Ягоны Касцёл.
Задумайся, наколькі ты давяраеш меркаванням іншых людзей. Ці прадпрымаеш высілак, каб шукаць праўды пра Бога, пра людзей, пра падзеі ў свеце?
Што б ты адказаў Езусу, калі б Ён задаў табе тое ж пытанне што і Пятру?
Ці гатовы ты адказаць, калі людзі зададуць табе пытанне: “хто такі Езус?” або “кім Езус з’яўляецца для цябе?”
Брат Збігнеў Фрыска OFMCap, Англія
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 711
ЕВАНГЕЛЛЕ
Гэтаму пакаленню не будзе дадзена знаку, апроч знаку Ёны
+ Чытанне святога Евангелля паводле Лукі.
У той час:
Калі стаў збірацца народ, Езус пачаў гаварыць: Пакаленне гэтае — нягоднае пакаленне, яно шукае знаку, і не будзе дадзена яму знаку, апроч знаку Ёны. Бо, як Ёна стаў знакам для нінівіцянаў, так будзе і Сын Чалавечы для гэтага пакалення. Каралева Поўдня ўстане на судзе з людзьмі гэтага пакалення і асудзіць іх, бо яна прыйшла з краю зямлі паслухаць мудрасць Саламонаву, а вось тут нешта большае за Саламона. Людзі з Нінівы ўстануць на судзе з гэтым пакаленнем і асудзяць яго, бо яны раскаяліся дзякуючы прапаведаванню Ёны, а вось тут нешта большае за Ёну.
Гэта слова Пана.
Вось ўжо мінае тыдзень, як мы распачалі Вялікі Пост у папяльцовую сераду. Гэта быў тыдзень малітваў, посту і іншых пакутных практык. Варта задумацца, як у мяне атрымліваецца гэтая вандроўка шляхамі навяртання. Можа вырашаю “пачаць заўтра”, чакаючы нейкага асабліва матывуючага знаку? Але ніводзін знак не будзе дадзены, апроч знаку Ёны. Гэтым знакам з’яўляецца абвяшчэнне Божага Слова. Што цікава, Бог адразу звярнуўся да самога Ёны, і толькі пасля праз яго да жыхароў Нінівы. Калі пазнаёмішся з гісторыяй Ёны (варта прачытаць усю кнігу Ёны) ўбачыш, што спачатку ён зусім не хацеў слухаць Бога. Гэта добрая навіна для нас, якія ўсведамляем сабе нашы слабасці і ўпартасць прад Богам. Божая ласка боьшая за нашы слабасці. Бог можа, і хоча здзейсніць вялікія рэчы ў тваім жыцці, і праз цябе ў жыцці іншых. Першы крок – гэта прыслухацца да Божага Слова. Другі крок – гэта навяртанне. Пойдзем жа за прыкладам людзей з Нінівы: горача заклікайма Бога і “няхай кожны кожны адвернецца ад злога шляху свайго”.
Ці не прызвычаіўся я адкладаць на потым важныя справы, ігнаруючы іх або дазваляючы страху апанаваць маё сэрца?
Ці не з’яўляюся я пасіўным слухачом, схільным забываць пачутае слова і не перамяняць яго ў дзеянне? (заклікі якія вынікаюць з Божага Слова або просьбы бліжніх)
Ці застаюся я верны сваім прынятым на Вялікі Пост рашэнням?
Якія вынікі маёй барацьбы з грахом і слабасцю за гэты тыдзень?
Брат Збігнеў Фрыска OFMCap, Англія
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 885
ЕВАНГЕЛЛЕ
Таму так маліцеся
+ Чытанне святога Евангелля паводле Мацвея.
У той час:
Езус сказаў сваім вучням: Калі моліцеся, не гаварыце шмат, як язычнікі, бо яны думаюць, што ў мнагаслоўі сваім пачутыя будуць. Не будзьце ж падобнымі да іх, бо ведае Айцец ваш, у чым вы маеце патрэбу, раней, чым вы папросіце ў Яго. Таму так маліцеся: Ойча наш, каторы ёсць у небе, свяціся імя Тваё, прыйдзі Валадарства Тваё, будзь воля Твая, як у небе, так і на зямлі; хлеба нашага штодзённага дай нам сёння; і даруй нам правіны нашыя, як і мы адпускаем вінаватым нашым; і не ўводзь нас у спакусу, але збаў нас ад злога.
Калі вы будзеце дараваць людзям правіны іхнія, то Айцец ваш Нябесны даруе і вам. А калі не будзеце дараваць людзям, то і Айцец ваш не даруе вам правінаў вашых.
Гэта слова Пана.
Сёння знову слова пра надвор’е. Варта ўвагі тое, што Бог тут гаворыць не пра кароткачасовы дожджык, а пра лівень і снег. Як лівень ці снег сур’ёзна ўплывае на стан зямлі, так Слова Божае прыходзіць з моцаю. Напэўна цябе не аднойчы змачыў дождж або даводзілася мерзнуць на снезе… Падобным чынам Бог хоча цябе прасякнуць сваёй магутнай ласкай. А ці спрабаваў ты калі-небудзь паадбіваць кроплі дажджу або злавіць усе сняжынкі? Вядома, ніхто ўсур’ёз гэтага не робіць. Важна, каб Божае Слова больш прымаць, чым закідаць Бога словамі ўласнымі: “Калі моліцеся, не гаварыце шмат, як язычнікі”. Дазволь Божай ласцы перамяніць цябе. Даверся, то калі шукаеш моцы ў Пана, Ён цябе выслухае і вызваліць ад усіх пагрозаў. Пан чуе тых, хто заклікае аб дапамозе і ратуе іх. Блізкі Пан да тых, чыё сэрца змучана. З такім настаўленнем прымайма заахвочванне маліцца Малітвай Пана – Ойча наш… У хрысціян ўжо з першых стагоддзяў быў звычай так маліцца прынамсі тройчы ў дзень. Звярні ўвагу, што ў першых словах гэтай малітвы прызнаем Божую айцоўскую любоў да нас і Яго ўсемагутнасць. З гэтага пачынайма кожную нашу малітву.
Калі думаеш пра Бога, уяўляеш больш як суровага суддзю, міліцыянера? Ці можа аднак даверліва звяртаешся да Яго як дзіця да Таты?
Як выглядае твая штодзённая малітва? Ці дазваляеш Божаму Слову кожны дзень перамяняць тваё жыццё?
Падумай наколькі часта ты кажаш ў малітве: “будзь воля Твая” але думаеш “воля мая” – асабліва калі гаворка ідзе пра прабачэнне бліжняму.
Брат Збігнеў Фрыска OFMCap, Англія
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 766
ЕВАНГЕЛЛЕ
Тое, што вы зрабілі аднаму з гэтых братоў Маіх меншых, вы Мне зрабілі
+ Чытанне святога Евангелля паводле Мацвея.
У той час:
Езус сказаў сваім вучням: Калі ж прыйдзе Сын Чалавечы ў славе сваёй і ўсе Анёлы з Ім, тады сядзе на троне славы сваёй. I сабраныя будуць перад Ім усе народы, і аддзеліць адных ад другіх, як пастух аддзяляе авечак ад казлоў. І паставіць авечак праваруч, а казлоў — леваруч.
Тады скажа Валадар тым, хто праваруч Яго: Прыйдзіце, благаслаўлёныя Айца Майго, прыміце ў спадчыну Валадарства, падрыхтаванае вам ад стварэння свету.
Бо Я быў галодны, і вы далі Мне есці;
прагнуў, і вы напаілі Мяне;
быў падарожным, і вы прынялі Мяне;
быў голы, і вы апранулі Мяне;
быў хворы, і вы адведалі Мяне;
быў у вязніцы, і вы прыйшлі да Мяне.
Тады адкажуць Яму справядлівыя: Пане, калі мы бачылі Цябе галодным і накармілі, ці сасмяглым і напаілі? Калі мы бачылі Цябе падарожным і прынялі, ці голым і апранулі? Калі мы бачылі Цябе хворым ці ў вязніцы і прыйшлі да Цябе?
I Валадар скажа ім у адказ: Сапраўды кажу вам: тое, што вы зрабілі аднаму з гэтых братоў Маіх меншых, вы Мне зрабілі.
Тады скажа і тым, хто леваруч Яго: Ідзіце ад Мяне, праклятыя, у агонь вечны, падрыхтаваны д’яблу і анёлам ягоным.
Бо Я быў галодны, і вы не далі Мне есці;
прагнуў, і вы не напаілі Мяне;
быў падарожным, і вы не прынялі Мяне;
быў голы, і вы не апранулі Мяне;
быў хворы і ў вязніцы, і вы не адведалі Мяне.
Тады і яны адкажуць Яму, кажучы: Пане, калі мы бачылі Цябе галодным ці сасмяглым, ці падарожным, ці голым, ці хворым, ці ў вязніцы, і не ўслужылі Табе?
Тады скажа ім у адказ: Сапраўды кажу вам: Чаго вы не зрабілі аднаму з гэтых меншых, таго не зрабілі Мне. І гэтыя адыдуць на вечнае пакаранне, а справядлівыя — да вечнага жыцця.
Гэта слова Пана.
Жыццё па-хрысціянску можна акрэсліць, з вялікім спрашчэннем, як жыццё паволе Божых запаведзяў. Першае чытанне паглыбляе наша разуменне дзесяці запаведзяў, а таксама ясна паказвае, што нават пасля столькіх стагоддзяў людзі па-ранейшаму не схільныя гэтыя запаведзі захоўваць. Ці ж мала вакол нас хлусні, махлярстваў, выкарыстання, затрымання належнай працаўнікам платы, прыніжэння слабых, несправядлівых судоў, паклёпаў паміж сваякамі, нянавісці і помсты? Рэцэптам супраць гэтага зла з’яўляецца прынцып: любі бліжняга, як сябе самога. Гэта заахвочванне, каб перш чым выйдзе з нашых вуснаў слова, перш чым здзейснім задуманы ўчынак, трэба задумацца, якія гэта будзе мець наступствы для іншых. Гэта добра апісваецца прымаўкай: “пабываць у чыёйсьці скуры”. Памятайма, што гэта запаведзь са Старога Запавету. Езус прынёс нам новую запаведзь. Ён праз уцелаўленне прыняў людзкую натуру і “увайшоў у скуру” кожнага чалавека. “Тое, што вы зрабілі аднаму з гэтых братоў Маіх меншых, вы Мне зрабілі”. Гэта заклік да большай адказнасці. Абавязвае нас ужо не толькі прынцым “не крыўдзіць”, але таксама “чыніць дабро”. Езус у кожным чалавеку, якога сустракаеш.
Ці ўсведамляю сабе крыўду, якую я прычыніў іншым словамі словамі і учынкамі?
Ці даю сабе час на роздум, перш чым штосьці скажу ці зраблю? Ці можа перш зраблю, а потым шкадую?
Якія ў мяне сёння ёсць нагоды, каб паслужыць Езусу ў іншым чалавеку? Ці не занядбоўваю тварэнне дабра?
Брат Збігнеў Фрыска OFMCap, Англія
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 845
ЕВАНГЕЛЛЕ
Сатана выпрабоўваў Езуса, і Анёлы служылі Яму
+ Чытанне святога Евангелля паводле Мацвея.
У той час:
Дух вывеў Езуса ў пустыню. І быў Ён у пустыні сорак дзён, дзе Яго выпрабоўваў сатана; і быў са звярамі, і Анёлы служылі Яму. Пасля ж таго, як выдалі Яна, прыйшоў Езус у Галілею, прапаведуючы Евангелле Божае і кажучы, што настаў час і наблізілася Валадарства Божае: кайцеся і верце ў Евангелле.
Гэта слова Пана.
Наш Бог – гэта Бог блізкі і прамаўляе да нас з дапамогай слоў, знакаў і сімвалаў блізкіх нашай штодзённасці. У першую нядзелю Вялікага Посту, калі распачынаем нашу саракадзённую вандроўку да аднаўлення адносін з Богам, такімі знакакамі становяцца вада і вясёлка на небе.
У дажджлівыя дні ў многіх пагаршаецца настрой, шматлікія людзкія актыўнасці ўскладняюцца і нават спыняюцца з-за зацяжнога дажджу. Радасць вяртаецца, калі сонца нарэшце праб’ецца праз заслону хмараў. Часта менавіта тады можна ўбачыць прыгожую з’яву вясёлкі, якая ўтвараецца ў выніку рашчаплення прамянёў святла ў кропельках дажджу. Для гэтага неабходны тры рэчы: Сонца, якое ёсць заўсёды, хоць часамі схавана за хмарамі. Дажджавыя хмары і вецер, які гэтыя хмары разгоніць. Для нас гэта адлюстраванне рэчаіснасці веры: Бог ёсць, хоць часам Яго не заўважаем заслепленыя грахом. Бог дасягае нас сваёй ласкай быццам сонца сваімі прамянямі праз хмары. Адбываецца гэта перш за ўсё ў сакрамэнце хросту, калі праз ваду ўваходзім у святло ласкі і становімся Божымі дзецьмі. Дух Святы як вецер, які разганяе хмары, уводзіць нас у новае, гарманічнае жыццё супакою і радасці.
Дазволім жа Духу Святому весці нас праз гэтыя сорак дзён посту, каб мы крочылі за Езусам і спазнавалі Божыя шляхі. Не будзем жа больш людзьмі патопу – граху, а прымаючы на сябе высілак навяртання, будзем з Божай ласкай станавіцца людзьмі сонца – Хрыста.
Ці здольны я захапляцца хараством прыроды, якая з’яўляецца знакам Божай любові да мяне?
З якімі грахамі, недахопамі я прымаю рашэнне змагацца падчас сёлетняга Вялікага Посту, каб яны мне ўжо не засланялі Бога і поўні жыцця ў Ім?
Брат Збігнеў Фрыска OFMCap, Англія
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 930
ЕВАНГЕЛЛЕ
Я не прыйшоў заклікаць да пакаяння справядлівых, але грэшнікаў
+ Чытанне святога Евангелля паводле Лукі.
У той час:
Езус убачыў мытніка па імені Левій, які сядзеў на мытні, і сказаў яму: Ідзі за Мною. Той пакінуў усё, устаў і пайшоў за Ім.
І наладзіў Левій для Яго вялікую гасціну у доме сваім. А было там шмат мытнікаў і іншых, якія сядзелі з імі. Фарысеі ж і кніжнікі наракалі і казалі вучням Ягоным: Чаму вы ясце і п’яце з мытнікамі і грэшнікамі?
А Езус сказаў ім у адказ: Не здаровыя маюць патрэбу ў лекары, але хворыя. Я не прыйшоў заклікаць да пакаяння справядлівых, але грэшнікаў.
Гэта слова Пана.
Чытаючы Біблію — як Новы, так і Стары Запаветы, — мы вельмі часта можам заўважыць: калі трэба зрабіць выбар у нейкай важнай справе, чалавек і Бог робяць яго па-рознаму. Гэта яшчэ адзін доказ таго, что Створца нашмат лепш ведае сваё стварэнне, чым чалавек — сам сябе. У Евангеллі Хрыстус кажа, што чалавек яшчэ не паспее падумаць, а Бог ужо ведае, што яму трэба. Той выбар, які робіць Бог, часам здзіўляе чалавека, як гэта было ў выпадку з Давідам, калі Бог выбраў яго на караля Ізраэля.
Выбар, які зрабіў Хрыстус, калі паклікаў апостала Паўла, цяжка было зразумець нават многім хрысціянам, бо яны ведалі Паўла як таго, хто іх жорстка пераследаваў. Ніхто, акрамя Сына Божага, не мог так глыбока зазірнуць у душу Паўла і ўбачыць у ёй таго, хто потым будзе названы Апосталам язычнікаў і Апосталам народаў.
Сёння ў Евангеллі паводле святога Лукі мы чулі пра пакліканне мытніка па імені Левій. Вельмі здзіўляе той факт, што чалавек, які матэрыяльна быў вельмі добра забяспечаны, на словы Езуса «Ідзі за Мною» пакідае ўсё, каб сапраўды пайсці за Хрыстом.
Вось адказ на пытанне чалавека пра тое, як знайсці шчасце. Па-сапраўднаму шчаслівымі мы можам быць толькі з Тым, Хто стварыў нас для шчасця.
Брат Анатоль Ярошка OFMCap, Беларусь
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 884
ЕВАНГЕЛЛЕ
Калі будзе забраны ад іх малады, тады будуць пасціць
+ Чытанне святога Евангелля паводле Мацвея.
У той час:
Вучні Яна прыйшлі да Езуса і сказалі: Чаму мы і фарысеі посцім шмат, а Твае вучні не посцяць?
А Езус адказаў ім: Ці могуць быць у жалобе госці вяселля, пакуль з імі малады? Але прыйдуць дні, калі будзе забраны ад іх малады, і тады будуць пасціць.
Гэта слова Пана.
Прарок Ісая вельмі добра тлумачыць чалавеку тое, у чым заключаецца сэнс посту і як пост павінен дапамагаць чалавеку змяняць сваё жыццё. Многія народы, якія не ведалі сапраўднага Бога, прадчувалі, што Бог ёсць, таму што пачуццё Бога закладзена ў натуры чалавека. Яны надзялялі выдуманых багоў якасцямі, характэрнымі для чалавека. Таму лічылі, што з богам можна дамовіцца, падкупіць яго і нават падмануць.
Прарок Ісая тлумачыць народу, што сапраўднага, адзінага Бога немагчыма падкупіць ахвярамі і нават постам. Тым людзям, якія хочуць ісці за сапраўдным Богам, пост і ахвяра павінны служыць для перамены жыцця. Дзякуючы посту і малітве хрысціянін зможа перамагчы тое, што аддаляе нас ад Бога, а таксама глыбей усвядоміць, што ўсе людзі створаныя паводле вобразу і падабенства Божага.
Адна з галоўных мэтаў посту — даць чалавеку зразумець, што неабходна дапамагаць іншым людзям, асабліва прыгнечаным і абяздоленым. Дзякуючы шчыраму посту і малітве мы можам бачыць Хрыста ў іншым чалавеку і жыць паводле наказу Збаўцы: «Тое, што вы зрабілі аднаму з гэтых братоў Маіх меншых, вы Мне зрабілі»
Брат Анатоль Ярошка OFMCap, Беларусь
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 990
ЕВАНГЕЛЛЕ
Хто загубіць жыццё сваё дзеля Мяне, той уратуе яго
+ Чытанне святога Евангелля паводле Лукі.
У той час:
Езус сказаў сваім вучням: Сын Чалавечы павінен выцерпець шмат, адкінуць Яго старэйшыны, першасвятары і кніжнікі, і будзе забіты, і на трэці дзень уваскрэсне. Усім жа сказаў: Калі хто хоча ісці за Мною, няхай адрачэцца ад самога сябе, штодня бярэ крыж свой і ідзе за Мною. Бо, хто хоча ўратаваць жыццё сваё, загубіць яго. А хто загубіць жыццё сваё дзеля Мяне, той уратуе яго. Бо якая карысць чалавеку, калі ён здабудзе ўвесь свет, а сябе самога загубіць ці пашкодзіць сабе?
Гэта слова Пана.
За некалькі тысяч год да таго, як Бог паклікаў прарокаў і спаслаў чалавецтву Збаўцу, Ён праз Майсея прамовіў да выбранага народа словамі, актуальнымі і ў нашыя дні. У Кнізе Другазаконня гаворыцца пра тое, што кожны чалавек мае права выбару. Майсей сказаў габрэям: «…Я паклаў перад табою жыццё і дабро, смерць і зло». Чалавек сам вырашае, па якім шляху ісці. Найважнейшае ў нашым жыцці — зрабіць правільны выбар, гэта значыць, выбраць Бога і ўсё тое, што Ён дае для нашага збаўлення.
Майсей таксама звяртае ўвагу на час, у якім ажыццяўляецца гэты выбар, і ўжывае слова «сёння». Гэта значыць, што свой выбар мы павінны рабіць тут і цяпер, не адкладваючы на потым, на некалькі тыдняў альбо нават гадоў.
У хрысціянскім жыцці гэты выбар датычыць удзелу ў святой Імшы, ў споведзі і іншых сакрамэнтах, чытання Святога Пісання, духоўнай літаратуры, выканання добрых спраў…
Бацькі вельмі часта яшчэ да нараджэння дзіцяці думаюць пра тое, як выбраць добры раддом, каб роды прайшлі добра, без ускладненняў. Калі дзіця народзіцца, клапоцяцца пра добры садок, у якім можна атрымаць добрую падрыхтоўку да школы. Калі дзіця вучыцца ўжо ў старэйшых класах, дбаюць пра добрых рэпетытараў, каб сын або дачка паступілі ва ўніверсітэт і, атрымаўшы адукацыю, маглі ўладкавацца на добрую працу з высокаю зарплатай. І гэта правільна. Але што датычыць духоўнай адукацыі, то вельмі часта яна заканчваецца пасля першай споведзі і Першай Камуніі. Добрая адукацыя адкрывае перад чалавекам самыя разнастайныя магчымасці ў гэтым свеце. А развіццё духоўнасці адкрывае перад чалавекам брамы Нябеснага Валадарства. Таму, гаворачы пра добры выбар, які бацькі могуць учыніць дзеля сваіх дзяцей, мы заклікаем: «Не будзьце бяздушнымі да душаў вашых дзяцей».
Брат Анатоль Ярошка OFMCap, Беларусь
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 803
ЕВАНГЕЛЛЕ
Айцец твой, які бачыць патаемнае, аддасць табе
+ Чытанне святога Евангелля паводле Мацвея.
У той час:
Езус сказаў сваім вучням: Глядзіце, не чыніце справядлівасці вашай перад людзьмі, каб яны бачылі. Інакш, не атрымаеце ўзнагароды ад Айца вашага, які ў нябёсах.
Калі даеш міласціну, не трубі перад сабою, як робяць крывадушнікі ў сінагогах і на вуліцах, каб людзі хвалілі іх. Сапраўды кажу вам: яны атрымліваюць сваю ўзнагароду.
Калі даеш міласціну, няхай не ведае твая левая рука, што робіць правіца твая, каб міласціна твая была патаемнай. І Айцец твой, які бачыць патаемнае, аддасць табе.
І калі молішся, не будзь, як крывадушнікі. Бо яны любяць маліцца, стоячы ў сінагогах і на рагах вуліц, каб паказацца перад людзьмі. Сапраўды кажу вам: яны атрымліваюць сваю ўзнагароду. Ты ж, калі молішся, увайдзі ў пакой свой і, зачыніўшы дзверы свае, маліся да Айца твайго, які ў таемнасці. І Айцец твой, які бачыць патаемнае, аддасць табе.
Калі посціце, не будзьце панурымі, як крывадушнікі. Бо яны закрываюць свае твары, каб людзі бачылі, што яны посцяць. Сапраўды кажу вам: яны атрымліваюць сваю ўзнагароду. А ты, калі посціш, намасці галаву сваю і абмый твар свой, каб паказаць, што посціш, не перад людзьмі, але перад Айцом тваім, які ў таемнасці. І Айцец твой, які бачыць патаемнае, аддасць табе.
Гэта слова Пана.
На пачатку Вялікага посту Бог заклікае нас змяніць сваё жыццё. У Катэхізісе Каталіцкага Касцёла сказана, што ў час Вялікага посту мы павінны ўстрымлівацца і ад пэўнай ежы, і ад гучных забаваў.
У жыцці кожнага чалавека ёсць перыяды падрыхтоўкі. Напрыклад, час вучобы ў школе, дзе чалавек не толькі вучыцца чытаць і пісаць, але і пазнае свет. Вышэйшыя навучальныя ўстановы дапамагаюць больш дасканала пазнаць навуку, каб потым, чэрпаючы з атрыманых ведаў, чалавек мог добра выконваць сваю працу і служыць іншым людзям.
Перыяд посту — гэта таксама час падрыхтоўкі да вельмі важнай падзеі ў жыцці хрысціян — урачыстасці Уваскрасення Пана. Немагчыма радавацца з Хрыстом уваскрослым, калі ты не прайшоў разам з Ім Крыжовы шлях.
Хрыстус заклікае нас, каб тое, што мы робім падчас посту, чынілася не напаказ, а з любові да Бога. Вельмі важна ўсведамляць, што Бог усё бачыць, і імкнуцца — наколькі гэта магчыма — адплачваць Хрысту любоўю за любоў і ўдзячнасцю за Ахвяру, праз якую Сын Божы паяднаў нас з Нябесным Айцом.
Брат Анатоль Ярошка OFMCap, Беларусь
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 1074
ЕВАНГЕЛЛЕ
Сцеражыцеся закваскі фарысейскай і закваскі Ірада
+ Чытанне святога Евангелля паводле Марка.
У той час:
Вучні Езуса забыліся ўзяць хлеба і мелі з сабой у чаўне толькі адзін бохан хлеба. Тады Езус загадаў ім: Глядзіце, сцеражыцеся закваскі фарысейскай і закваскі Ірада. А яны разважалі між сабою, што не маюць хлеба.
Пазнаўшы гэта, Езус сказаў ім: Чаму разважаеце, што не маеце хлеба? Няўжо не заўважаеце і не разумееце? Ці яшчэ зацвярдзелыя сэрцы вашы? Маеце вочы, і не бачыце; маеце вушы, і не чуеце? Ці не памятаеце, калі Я разламаў пяць хлябоў на пяць тысяч, колькі поўных кашоў рэштак сабралі вы? Яны адказалі Яму: Дванаццаць.
А калі Я разламаў сем хлябоў на чатыры тысячы, колькі поўных кашоў рэштак сабралі вы? Адказалі Яму: Сем. І сказаў ім: Усё яшчэ не разумееце?
Гэта слова Пана.
Апостал Якуб у сённяшнім чытанні дапамагае зразумець, чым з’яўляецца сапраўднае шчасце для хрысціяніна. Чалавек вельмі часта разважае і нават марыць аб шчасці. І ў гэтым няма нічога дзіўнага, бо мы створаныя, каб быць шчаслівымі. Нельга сцвярджаць, што пасля першароднага граху чалавеку засталося толькі марыць аб шчасці, хоць чалавек сапраўды ўчыніў вельмі дрэнна і неразумна, не паслухаўшы загаду Бога не есці плоду з дрэва пазнання дабра і зла, таму што гэта вяло да пазнання смерці. Нягледзячы на грэх непаслухмянасці першых людзей, які вельмі моцна аддаліў чалавека ад Бога, Створца ў сваёй бясконцай міласэрнасці і любові дае кожнаму чалавеку другі шанец.
Вельмі часта, калі Бог спасылае выпрабаванні, Ён робіць гэта для таго, каб чалавек усвядоміў свой эгаізм, свае слабасці і недахопы. Гэтак жа было з апосталам Пятром, які абяцаў Хрысту, што нават калі ўсе здрадзяць і пакінуць Езуса, то ён застанееца з Ім. І, напэўна, Пётр быў перакананы ў сваіх словах. Але ніхто не ведае чалавека так добра, як Створца. Таму Хрыстус сказаў Пятру, што певень тры разы не паспее праспяваць, як той адрачэцца ад Яго.
Сёння апостал Якуб, які ведаў пра здраду Пятра і які сам, як большасць Апосталаў, уцёк з-пад крыжа, дае зразумець, што выпрабаванні даюцца не для таго, каб зламаць альбо знішчыць чалавека, а для таго, каб ачысціць яго і загартаваць у змаганні з тым, што паходзіць ад нячыстага духа.
Брат Анатоль Ярошка OFMCap, Беларусь
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 849
ЕВАНГЕЛЛЕ
Гэтае пакаленне патрабуе знаку?
+ Чытанне святога Евангелля паводле Марка.
У той час:
Выйшлі фарысеі і пачалі спрачацца з Езусам, патрабуючы ад Яго знаку з неба, каб выпрабаваць Яго. Але Ён уздыхнуў у духу сваім і сказаў: Чаму гэтае пакаленне патрабуе знаку? Сапраўды кажу вам: не будзе дадзена знаку пакаленню гэтаму.
Пасля Ён пакінуў іх, зноў сеў у човен і адплыў на другі бок.
Гэта слова Пана.
Апостал Якуб заклікае нас да таго, чаго вельмі не хапае ў сучасным свеце — да цярплівасці. Мы вельмі часта можам назіраць гэта і ў жыцці дарослых людзей, якія хочуць мець усё і адразу, і ў жыцці дзяцей. Не толькі за мяжой, але і ў нашай краіне стала своеасабліваю модай мець у сям’і толькі адно дзіця. І вельмі часта ўжо з дзяцінства бацькі стараюцца захаваць яго ад розных выпрабаванняў, у тым ліку ад выпрабаванняў веры, пра якія піша апостал Якуб у сваім Пасланні. Бацькі часта кажуць, што калі ў жыцці дзіцяці будзе нейкае выпрабаванне, то яны самі вырашаць праблему; спасылаюцца на тое, што дзіця яшчэ малое і яму зарана браць на свае плечы такія цяжкасці; маўляў, калі будзе дарослым, тады няхай і змагаецца з перашкодамі; кажуць, што на яго век яшчэ хопіць выпрабаванняў.
Бацькі павінны ўсвядоміць: гэтак жа, як дзіця не можа ўсе школьныя гады хадзіць у першы клас, так яно не можа паўнавартасна развівацца духоўна і псіхалагічна, калі яго будуць агароджваць ад усіх выпрабаванняў і патрабаванняў. Гэта падобна на барацьбу з інфекцыйнымі захворваннямі: калі арганізм чалавека ўвесь час знаходзіцца ў стэрыльным асяроддзі, калі ён не прывучаны змагацца з пагрозай, то нават самая слабая інфекцыя можа прывесці да сур’ёзнай хваробы.
Пра сучаснага чалавека, які вельмі часта стараецца пазбегнуць выпрабаванняў і патрабаванняў, кажуць, што гэта чалавек аднаго дня. Гэта значыць, што такі чалавек пры ўзнікненні цяжкасцяў паводзіць сябе, як дзіця, што яму не хапае сталасці. А прычына ў тым, што яму не хапае мудрасці. Як жа чалавеку можа хапаць мудрасці, калі ён шукае яе дзе заўгодна — толькі не ў Бога. Таму апостал Якуб кажа не толькі сваім сучаснікам, але і нам, людзям ХХІ стагоддзя: «Калі некаму з вас не стае мудрасці, няхай просіць у Бога, які шчодра дае ўсім і не дакарае, — і будзе дадзена яму».
Брат Анатоль Ярошка OFMCap, Беларусь
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 864
ЕВАНГЕЛЛЕ
Праказа сышла з яго, і ён стаў чысты
+ Чытанне святога Евангелля паводле Марка.
У той час:
Прыйшоў да Езуса пракажоны і, упаўшы на калені, прасіў Яго: Калі хочаш, можаш мяне ачысціць. Езус, злітаваўшыся над ім, працягнуў руку, дакрануўся да яго і сказаў яму: Хачу, будзь ачышчаны. І адразу ж праказа сышла з яго, і ён стаў чысты.
Езус строга перасцярог яго і адразу адправіў, кажучы: Глядзі, нікому нічога не кажы; але ідзі, пакажыся святару і дай ахвяру за ачышчэнне сваё, як загадаў Майсей, для сведчання ім.
Але ён, выйшаўшы, пачаў абвяшчаць і шмат расказваць пра падзею, так што Езус не мог ужо адкрыта ўвайсці ў горад, але быў здалёк, у пустэльных мясцінах. І прыходзілі да Яго адусюль.
Гэта слова Пана.
У чытанні з Кнігі Левіта апавядаецца пра цяжкі лёс людзей, якія захварэлі на праказу. Такія людзі вельмі часта адчувалі не толькі фізічны боль, але таксама і духоўны. З таго моманту, калі святар сцвярджаў, што чалавек захварэў на праказу, хворы павінен быў знаходзіцца ў ізаляцыі ад сваіх родных, сяброў і знаёмых ажно да таго часу, пакуль не выздаравее. Беручы пад увагу тое, на якім узроўні ў старажытнасці была медыцына, можна з упэўненасцю сказаць, што такія хворыя былі змушаныя доўгі час цярпець разам з фізічным болем духоўны боль ад расстання са сваімі роднымі і блізкімі. У Кнізе Левіта чытаем такія словы: «Ён будзе нячысты ўвесь час, пакуль будзе на ім язва; ён нячысты. Будзе жыць асобна, і жыллё ягонае па-за лагерам». Адзінай надзеяй для такіх людзей было чаканне цуду, які мог учыніць Бог. Цуду, пра які ідзе гаворка ў сённяшнім чытанні з Евангелля паводле Марка.
У сучасным свеце дзякуючы навуцы медыкі навучыліся лячыць вельмі многія хваробы, якія былі невылечнымі ў старажытнасці. Аднак да гэтага часу існуе і, на жаль, распаўсюджваецца духоўная праказа. Распазнаць яе можа дапамагчы святар, але вылечыць яе можа толькі Бог. Іншага сродку ад гэтай хваробы няма. Нячысты дух, добра ведаючы гэта і жадаючы адвярнуць чалавека ад Бога, прапануе яму іншыя варыянты аздараўлення: псіхатэрапія, усходнія духоўныя практыкі. Нярэдка тое, што прапануюць сучасныя псіхолагі, не мае нічога супольнага з Божымі запаведзямі, бо часам у імя так званай «свабоды» яны заклікаюць парушыць наказы Бога. Касцёл увесь час навучае, што сапраўды свабодным чалавек можа быць толькі з Богам. Менавіта дзеля гэтай свабоды Збаўца прыйшоў у свет і аддаў за нас сваё жыццё.
Усходнія практыкі і медытацыі, якія нібыта вядуць да дасягнення дасканаласці, вельмі часта пераацэньваюць магчымасці чалавека, моцна аслабленага першародным грахом. Тым часам да сапраўднай дасканаласці чалавек можа прыйсці толькі пры дапамозе Божай ласкі.
Як у медыцыне вельмі важна зразумець прычыну хваробы, каб яе эфектыўна вылечыць, так і ў выпадку з духоўнай праказаю вельмі важна зразумець, што яе прычына — у граху і ў тым, хто не перастае актыўна спакушаць чалавека. Толькі пакорны чалавек, які спадзяецца не на дасягненні чалавецтва, а на Божую ласку, можа зразумець гэта і атрымаць аздараўленне ад духоўнай праказы.
Брат Анатоль Ярошка OFMCap, Беларусь
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 846
ЕВАНГЕЛЛЕ
І яны елі, і насыціліся
+ Чытанне святога Евангелля паводле Марка.
У тыя дні:
Да Езуса зноў сабраўся вялікі натоўп, і не было ім чаго есці. Тады Ён паклікаў вучняў сваіх і сказаў ім: Шкада мне народу, бо ўжо тры дні знаходзяцца са Мною, а не маюць чаго есці. І калі адпраўлю іх дадому галоднымі, аслабнуць у дарозе, бо некаторыя з іх прыйшлі здалёк.
І адказалі Яму вучні Ягоныя: Адкуль можа хто накарміць іх хлебам тут, у пустыні? Ён спытаўся ў іх: Колькі маеце хлябоў? Яны адказалі: Сем.
Тады загадаў людзям сесці на зямлю. І ўзяўшы сем хлябоў, і падзякаваўшы, паламаў іх і даў вучням сваім, каб раздавалі. І яны раздалі людзям. І мелі некалькі рыбак. І благаславіў іх, і загадаў раздаць. І яны елі, і насыціліся, і набралі сем кашоў кавалкаў, што засталіся. А тых, хто еў, было каля чатырох тысяч. І адпусціў іх. Тады адразу з вучнямі сваімі ўвайшоў у човен, і прыбыў у дальмануцкі край.
Гэта слова Пана.
10 лютага, субота
Кожны чалавек мае патрэбы. Гэта натуральныя патрэбы, якія дадуць магчымасць жыць: сон, вада, харчаванне і г. д. Натуральнай патрэбай таксама з’яўляецца патрэба душы. Патрэба ежы, якая дапаможа чалавечай душы развівацца, адчуваць сэнс. Сёння Езус клапоціцца пра чалавечыя патрэбы – простыя, як ежа і яшчэ больш важныя, як ежа для душы. Езус дае чалавеку жыцця - гэта пасілак душы. Слова, якое тлумачыць жыццё, якое навучае як жыць у свеце і застацца чалавекам, як убачыць у сваім жыцці Бога і Яго наследваць.
Сённяшні цуд размнажэння хлябоў мае падвойны сэнс. Па-першае ён нагадвае той хлеб, якім народ Ізраэля насычаўся сорак год на пустыні. Па-другое, сённяшні цуд з’яўляецца прадвеснікам Эўхарыстыі – хлеба, якога хопіць усім людзям ва ўсе вякі.
Ці бачу я ў сакраманце Эўхарыстыі Бога, які прыходзіць каб насыціць мае жыццё? Ці гатовы я годна прыняць свайго Бога?
Брат Максім Варанюк OFMCap, Беларусь
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 878
ЕВАНГЕЛЛЕ
Учыніў, што глухія чуюць, а нямыя гавораць
+ Чытанне святога Евангелля паводле Марка.
У той час:
Езус выйшаў з зямель Тыру і прайшоў праз Сідон да Галілейскага мора, пасярод межаў Дэкаполіса. І прынеслі да Яго глуханямога, і прасілі, каб усклаў на Яго руку. Адвёўшы яго далей ад натоўпу, паклаў у яго вушы свае пальцы і, плюнуўшы на іх, дакрануўся імі да ягонага языка. І, паглядзеўшы на неба, уздыхнуў і сказаў яму: Эффата! — што значыць: Адкрыйся. І адразу ж адкрыліся вушы ягоныя і развязаліся путы языка ягонага, і пачаў гаварыць выразна. Тады Езус загадаў ім, каб нікому не казалі. Але колькі ні забараняў ім, яны яшчэ больш апавядалі. І, будучы надзвычай здзіўленымі, казалі: Ён зрабіў ўсё добра: учыніў, што глухія чуюць, а нямыя гавораць.
Гэта слова Пана.
9 лютага, пятніца
Евангеліст адзначае, што, калі Езус аздаравіў глуханямога чалавека, «адразу ж адкрыліся вушы ягоныя і развязаліся путы языка ягонага» (Мк 7,35). Хрысціяне на працягу стагоддзяў бачылі ў гэтай сцэне вобраз Святога Хросту. Менавіта ў гэтым сакрамэнце, Хрыстус адкрывае грэшнага чалавека на ласку і надзяляе яго новым жыццём. Пасля хросту кожны з нас можа пачуць Слова Божае і пакліканы каб абвяшчаць яго іншым. Гэтае пакліканне да абвяшчэння Добрай Навіны вынікае з разумення што Бог любіць мяне, але таксама Ён любіць і іншага чалавека. І калі мы ўсе Божыя дзеці, то мой бліжні павінен даведацца аб тым што Бог яго любіць і яго адкупіў. Гэта праяўленне любові да іншага па водле таго, як гэта рабіў Езус «Як я ўзлюбіў вас» (Ян 13, 34). Чалавеку цяжка сведчыць іншым аб тым што дае яму Бог. Ласка Хросту дапамагае сведчыць перад іншымі, бо Бог пачынае прамаўляць праз чалавека.
Ці я па-сапраўднаму ўсведамляю сабе той дар, якім надзяліў мяне Бог у Святым Хросце? Ці гатовы я любіць бліжняга паводле прыкладу Езуса Хрыста?
Брат Максім Варанюк OFMCap, Беларусь
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 924
ЕВАНГЕЛЛЕ
Шчаняты ядуць пад сталом крошкі ад дзяцей
+ Чытанне святога Евангелля паводле Марка.
У той час:
Езус падняўся і адышоў у межы Тыра. Увайшоўшы ў дом, хацеў, каб ніхто не ведаў пра гэта, але не змог утаіцца. Бо жанчына, у якой была апанаваная нячыстым духам дачка, адразу пачула пра Яго, прыйшла і ўпала да Ягоных ног. А была яна язычніца, родам сірафініцыянка. І прасіла Яго выгнаць нячыстага духа з яе дачкі. Ён адказаў ёй: Дай спачатку насыціцца дзецям, бо нядобра ўзяць хлеб у дзяцей і кінуць шчанятам.
Яна ж адказала Яму, кажучы: Пане, але і шчаняты ядуць пад сталом крошкі ад дзяцей. Тады Ён сказаў ёй: Дзеля гэтага слова ідзі, нячысты дух выйшаў з тваёй дачкі. Калі яна прыйшла ў свой дом, убачыла, што дзяўчына ляжала на ложку, а нячысты дух выйшаў з яе.
Гэта слова Пана.
8 лютага, чацвер
Езус сустракае жанчыну сірафініцыянку. Тое, што сустрэча адбываецца на язычніцкай зямлі і што Езус размаўляе з жанчынай язычніцкага паходжання мае вельмі вялікае значэнне. Евангелле паводле Марка, якое таксама было напісана для хрысціян язычніцкага паходжання, гэтай гісторыяй дапамагала зразумець ім іхняе месца сярод Божага народу. Хрысціянства не абмяжоўваецца адной канкрэтнай групай. Яно ўніверсальнае і ахоплівае ўсіх людзей без выключэння. Спакусай хрысціяніна ёсць думка аб сваёй “абранасці”. Я хажу ў касцёл, чытаю Біблію, спавядаюся. Я больш годны быць з Богам чым той хто грашыць увесь час. У Бога аднак няма розніцы для людзей. Міласэрнасць Божая заключаецца ў прагненні адкуплення кожнай авечкі, якая заблукала. Быць міласэрным да іншых - гэта глядзець на іх так, як глядзіць Бог. Бачыць у кожным чалавеку Божую прысутнасць, ведаць што нават найгоршы чалавек у свеце - Божае дзіця.
Як я гляжу на іншых? Ці маю я жаданне дапамагчы іншым убачыць Бога які іх любіць?
Брат Максім Варанюк OFMCap, Беларусь
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 896
ЕВАНГЕЛЛЕ
Тое, што выходзіць з чалавека, робіць яго нячыстым
+ Чытанне святога Евангелля паводле Марка.
У той час:
Езус зноў паклікаў народ і сказаў яму: Слухайце Мяне ўсе і разумейце. Няма нічога, што магло б, уваходзячы звонку ў чалавека, робіць яго нячыстым, але робіць чалавека нячыстым тое, што выходзіць з яго.
Калі ж Ён адышоў ад натоўпу і ўвайшоў у дом, вучні Ягоныя спыталіся ў Яго наконт прыпавесці. І Ён сказаў ім: Няўжо і вы такія някемлівыя? Не разумееце, што ўсё, што звонку ўваходзіць у чалавека, не можа зрабіць яго нячыстым; бо не ў сэрца ягонае ўваходзіць, а ў жывот і выходзіць вонкі. Так Ён прызнаў усялякую ежу чыстай. Далей сказаў: Тое, што выходзіць з чалавека, робіць яго нячыстым. Бо знутры, з чалавечага сэрца, выходзяць ліхія думкі, распуста, крадзеж, забойствы, зайздрасць, чужалоства, сквапнасць, зласлівасць, падступнасць, бессаромнасць, блюзнерства, пыха, глупота. Усё гэтае зло знутры выходзіць і робіць чалавека нячыстым.
Гэта слова Пана.
7 лютага, серада
Літургія Слова, якую нам дае Касцёл на разважанне прадсаўляе нам дзве крайнасці. З аднаго боку мы чуем пра Саламона, цара які прасіў у Бога толькі адной рэчы – мудрасці. Гэта чалавек, сэрца якога было напоўнена Божай прысутнасцю і разважлівасцю. З другога ж боку мы бачым прыклад, які прыводзіць Езус сваім вучням: сапраўдная нячыстасць, сапраўднае зло выходзіць з сэрца чалавека. Разважаючы над гэтымі прыкладамі на ўспамін прыходзіць рэфрэн з песні "Два ваўкі” гурта Luxtorpeda: ”А ў ва мне самім два ваўкі, аблічча дабра і аблічча зла. Змагаюцца паміж сабой нястомна. Перамагае той, якога я кармлю”.
Паўстае пытанне: кім я хачу быць? Як прагну дзейнічаць у сваім жыцці? Што або хто з’яўляецца для мяне арыенцірам? Сёння грамадзтва ўсе штораз больш прапагандуе патрэбу карміць “ваўка з абліччам зла”. Маўляў, калі не будзеш моцным, ваяўнічым, калі не зможаш па трупах ісці да сваёй мэты, зробіць гэта хтосьці іншы. Ды і сам ты можаш апынуцца ў ліку тых, па кім “прайшліся”. Езус жа паказвае ў сваім навучанні зусім іншую логіку. Дазволь Богу напоўніць тваё сэрца, дазволь Яго мудрасці дзейнічаць у тваім жыцці і будзеш шчаслівы. Будзеш чысты і пераможаш, але пераможаш так, як гэта робіць Бог.
Ці маё жыццё збудавана на жаданні жыць Божай мудрасцю? Якога ваўка кармлю ў сваім жыцці я? Што перамагае ў маім сэрцы?
Брат Максім Варанюк OFMCap, Беларусь
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 920
ЕВАНГЕЛЛЕ
Вы пакінулі запаведзь Божую, а трымаецеся чалавечай традыцыі
+ Чытанне святога Евангелля паводле Марка.
У той час:
Сышліся разам да Езуса фарысеі і некаторыя з кніжнікаў, якія прыйшлі з Ерузалема. І ўбачылі, што некаторыя вучні Ягоныя елі хлеб нячыстымі, гэта значыць, неабмытымі рукамі. Фарысеі ж і ўсе юдэі, трымаючыся традыцыі старэйшых, не ядуць, пакуль не памыюць старанна рук. І вярнуўшыся з рынку, не ядуць, пакуль не абмыюцца. Ёсць і яшчэ шмат таго, чаго прынята трымацца: абмыццё кубкаў, і збаноў, і місаў, і лавак.
Тады пытаюцца ў Яго фарысеі і кніжнікі: Чаму вучні Твае не трымаюцца традыцыі старэйшых, але ядуць хлеб нячыстымі рукамі?
Ён адказаў ім: Добра прарочыў Ісая наконт вас, крывадушных, як напісана: Народ гэты шануе Мяне вуснамі, а сэрцы іх далёка ад Мяне. Але марна пакланяюцца Мне, навучаючы вучэнню чалавечых запаведзяў. Бо вы пакінулі запаведзь Божую, а трымаецеся чалавечай традыцыі.
І сказаў ім: Вы ўмела адхіляеце Божую запаведзь, каб захаваць сваю традыцыю. Бо Майсей сказаў: Шануй бацьку свайго і маці сваю, — і: Хто зласловіць бацьку ці маці, няхай памрэ смерцю. А вы гаворыце: Калі чалавек скажа бацьку ці маці: Корбан, а гэта значыць, дарам ахвярным ёсць тое, чым я мог бы дапамагчы, — то ўжо не дазваляеце яму зрабіць штосьці для бацькі ці маці. Вы адхіляеце Божае слова вашай традыцыяй, якую перадалі. І робіце шмат чаго падобнага да гэтага.
Гэта слова Пана.
6 лютага, аўторак
Традыцыя. Як шмат для нас сёння гэтае слова азначае. Шмат чаго мы робім і кажам кіруючыся адным сказам: “Так было заўсёды”. Прызвычаенні чалавека да пэўных рэчаў, паводзін так шмат для яго азначаюць таму, што “традыцыя” дае нейкую ўпэўненасць. Яна неяк забяспечвае ў такім крохкім і няпэўным жыцці. Нажаль вельмі часта здараецца што і Бог для чалавека становіцца “традыцыяй”. Трэба ўзаць шлюб у касцёле бо гэта традыцыя. Трэба прыняць святара ў хаце, бо так трэба. Трэба асвяціць яйкі перад Вялікаднем, бо так заўсёды рабілі. Касцёл становіцца для чалавека месцам традыцыі, куды ідуць бо так заўсёды рабілі продкі. Чалавек забываецца, што Касцёл гэта месца, дзе ёсць Бог! Месца асаблівае, якое Бог абраў для размовы і прабывання разам з чалавекам. І гаворка не ідзе пра будынкі…
Касцёл гэта супольнасць, дзе прабывае Бог, які ёсць Богам жывых, Бог канкрэтны а не абстакцыя ці фікцыя. Толькі калі чалавек зразумее, што Бог ёсць Богам жыцця, ён сам зможа жыць. Толькі калі ты адчыніш дзверы свайго сэрца Хрысту які рэальна існуе, Ён зможа перамяніць тваё жыццё і душа, якая да гэтай пары была вадою, стане віном Божай прысутнасці. Віном якое ап’яняе і робіць кожны твой дзень асаблівым.
Кім ёсць Бог, да якога прыходжу, звяртаюся? Кім ёсць Той каго шукаю? Што для мяне больш важна “Традыцыя”, ці Бог які кліча мяне выйсці па-за мае рамкі?
Брат Максім Варанюк OFMCap, Беларусь
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 916
ЕВАНГЕЛЛЕ
Тыя, хто дакранаўся да Яго, выздараўлівалі
+ Чытанне святога Евангелля паводле Марка.
У той час:
Езус і вучні Ягоныя, пераправіўшыся на другі бераг, прыбылі ў Генэзарэт і прысталі да берага.
Калі яны выйшлі з чаўна, людзі адразу, пазнаўшы Яго, аббеглі ўсё наваколле і пачалі прыносіць на насілках хворых туды, дзе, як чулі, Ён знаходзіўся. І куды Ён ні прыходзіў, у вёскі, ці ў гарады, ці ў мястэчкі, клалі хворых на плошчах і прасілі Яго, каб яны маглі дакрануцца хоць да краю плашча Ягонага. І тыя, хто дакранаўся да Яго, выздараўлівалі.
Гэта слова Пана.
5 лютага, панядзелак
“Людзі адразу, пазнаўшы Яго, аббеглі ўсё наваколле і пачалі прыносіць на насілках хворых туды, дзе, як чулі, Ён знаходзіўся”. Сённяшняя Літургія Слова прадстаўляе нам асаблівы момант, калі Бог прыходзіць каб наведаць свой народ. Людзі якія пазналі Езуса шукалі ў Яго аздараўлення. Шукалі пазбаўлення ад хваробы цела, але не ўбачылі Бога які аздараўляе душу. Душа чалавека, хворая ад схільнасці да граху, таму ёй перш за ўсё неабходна аздараўленне.
Тое, што робіць Езус можна назваць Божай педагогікай. Ён ведае, што чалавек па сваёй слабасці прагне канкрэтных, адчувальных цудаў у сваім жыцці. Ён аздараўляючы цела прывабливае да сябе людзей, каб пачаць аздараўляць іх душы. Чын прыцягвае, а Слова і Дух перамяняюць.
Ці дазволіш ты, каб Бог цябе аздаравіў? Ці выцягнеш ты руку, каб дакрануцца да Яго адзення і паўстаць?
Брат Максім Варанюк OFMCap, Беларусь
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 852
ЕВАНГЕЛЛЕ
Аздаравіў многіх, якія цярпелі на розныя хваробы
+ Чытанне святога Евангелля паводле Марка.
У той час:
Езус, выйшаўшы з сінагогі, прыйшоў з Якубам і Янам у дом Сымона і Андрэя. Цешча ж Сымона ляжала ў гарачцы, і адразу сказалі Езусу пра яе. Ён падышоў і, узяўшы за руку, падняў яе. І прайшла ў яе гарачка; і жанчына пачала служыць ім.
Калі ж настаў вечар і калі зайшло сонца, прынослі да Яго ўсіх нядужых і апантаных злымі духамі. А ўвесь горад сабраўся перад дзвярыма. Ён жа аздаравіў многіх, якія цярпелі на розныя хваробы, і выгнаў многіх злых духаў; і не дазваляў злым духам казаць, што яны ведалі Яго. А раніцай, устаўшы вельмі рана, выйшаў і пайшоў у пустыннае месца і там маліўся. Сымон і тыя, хто быў разам з ім, пайшлі за Ім. І, калі знайшлі Яго, сказалі Яму: Усе шукаюць Цябе. Ён адказаў ім: Пойдзем куды-небудзь у бліжэйшыя мястэчкі, каб і там прапаведаваць, бо Я дзеля гэтага прыйшоў.
І прапаведаваў Ён у сінагогах іхніх па ўсёй Галілеі, і выганяў злых духаў.
Гэта слова Пана.
4 лютага. 5 нядзеля звычайнага перыяду
Жыццё чалавека, асабліва ў сённяшні час напоўнена шматлікімі справамі. Сёння жыцце і існаванне ў грамадстве патрабуе ад чалавека ўсёй ягонай энергіі. Жывучы на поўных абаротах жыцця чалавек пачынае заўважаць дзве рэчы. Па першае, чалавек бачыць што ягонае жыццё гэта вецер. Чалавек гоніцца за дасягненнямі, грашамі, аўтарытэтам, рэпутацыяй… Усе гэта каб даказаць, што “я чагосьці варты”. Усе гэтыя намаганні дзеля таго, каб жыцце не было ўсяго толькі павевам ветру, які пралятае і хутка знікае. Па другое, уся гэтая мітусня прыводзіць да моманту, калі чалавек стамляецца. Людскія сілы вычэрпваюцца, жыццёвая энергія, якая біла крыніцай знікае. Штодзённае жыццё становіцца рэчаіснасцю, якая больш не радуе, а абцяжарвае. Чалавек, у пэўны момант не бачыць сэнсу далейшага змагання.
Сённяшняе Евангелле прадстаўляе нам адзін з дзён Езуса Хрыста ў Галілеі. Езус прапаведуе Евангелле, абвяшчае людзям Добрую Навіну, а яны прыходзяць каб аздаравіцца ад хваробы і вызваліцца ад злых духаў. Сённяшняе Евангелле паказвае нам як не страціць надзеі. Як сёння не зрынуцца ў бездань роспачы і бессэнсоўнасці. Езус пасля цяжкага дня працы ідзе на малітву ў пустыннае месца, туды дзе ёсць толькі Ён і Яго Айцец. Там Ён набірае сілы для свайго апостальства.
Малітва, размова з Богам які з’яўляецца тваім Айцом гэта той Power Bank, які можа наталіць цябе новай энергіяй Духа Святога, якая мацнейшая за ўсё. Гэта сіла, якая не толькі верне колеры твайму жыццю, але і дапаможа заўважыць ў ім іншы, новы сэнс.
Ці ведаю я кім ёсць мой Бог? Ці гатовы я звярнуцца да майго Айца? Ці дазваляю я каб Дух Святы перамяняў маё жыццё?
Брат Максім Варанюк OFMCap, Беларусь
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 751
ЕВАНГЕЛЛЕ
Яны былі як авечкі без пастыра
+ Чытанне святога Евангелля паводле Марка.
У той час:
Сабраліся Апосталы да Езуса і расказалі Яму ўсё, што зрабілі і чаму навучылі. І Ён сказаў ім: Пайдзіце адны ў пустыннае месца і крыху адпачніце. Бо так шмат людзей прыходзіла і адыходзіла, што нават не было ім калі паесці. І адплылі яны ў пустыннае месца на чаўне адны.
І ўбачылі, што яны адплылі, і шмат хто даведаўся; і пешкі збегліся туды з усіх гарадоў, і апярэдзілі іх. Выйшаўшы, Езус убачыў мноства людзей і злітаваўся над імі, бо яны былі як авечкі без пастыра; і пачаў іх вучыць многаму.
Гэта слова Пана.
3 лютага, субота.
Вучні, здзіўленыя тым, што ўчынілі і як прапаведвалі, прыйшлі падзяліцца сваёй радасцю з Панам. Езус жа не рэагуе на гэта. Замест таго, каб пахваліць вучняў, якія шмат чаго зрабілі, Ён адсылае іх на пустыннае месца адпачыць. Чаму Настаўнік так зрабіў? Бо спакусай, якой маглі паддацца вучні, была думка аб уласнай сіле. Вучні замест таго, каб распавесці пра Божыя чыны, распавядалі аб тым, што самі зрабілі. Каб перасцерагчы вучняў ад спакусы прысваення сабе Божых справаў, Езус высылае іх на зацішак.
Другая адметная рыса сённяшняга Евангелля - гэта падкрэсліванне чалавечага стану. Сёння ў свеце ўсе больш і больш адчуваецца нямы стогн, плач і пытанне аб сэнсе жыцця. Чалавек у нашым сучасным свеце ўсе больш губляецца і губляе сябе. Ён мае патрэбу кімсьці такім, хто дасць яму святло. Хто абвесціць яму Добрую Навіну.
Ці гатовы я несці іншым людзям святло Божага Слова?
Ці гатовы я змагацца за Божую праўду і за годнасць чалавека?
Ці часам не прыпісваю я сабе (свайму выхаванню, розуму) тое, што Бог праз мяне чыніць і абвяшчае?
Бр. Максім Варанюк OFMCap, Беларусь
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 1109
ЕВАНГЕЛЛЕ
Вочы мае ўбачылі збаўленне Тваё
+ Чытанне святога Евангелля паводле Лукі.
Калі мінулі дні іх ачышчэння паводле Закону Майсея, бацькі Езуса прынеслі Яго ў Ерузалем, каб прадставіць перад Панам, як напісана ў Законе Пана, што кожнае першароднае дзіця мужчынскага полу павінна быць прысвечана Пану; каб прынесці ў ахвяру, як сказана ў Законе Пана, пару туркавак або два галубкі.
Жыў у Ерузалеме чалавек, імя якога Сімяон. Быў гэта чалавек праведны і пабожны, які чакаў суцяшэння Ізраэля, і Дух Святы спачываў на ім. Адкрыў яму Дух Святы, што ён не ўбачыць смерці, пакуль не ўбачыць Месію Пана. І прыйшоў, натхнёны Духам, у святыню. І калі бацькі прынеслі Дзіця Езуса, каб учыніць з Ім паводле звычаю Закона, ён узяў Яго на рукі, благаславіў Бога і сказаў:
Цяпер адпускаеш слугу Твайго, Валадару,
паводле слова Твайго, у спакоі;
бо вочы мае ўбачылі збаўленне Тваё,
якое падрыхтаваў Ты перад абліччам усіх народаў:
святло для асвятлення язычнікаў
і хвалу народа Твайго Ізраэля.
Гэта слова Пана.
- Падрабязнасці
- Праглядаў: 1007
ЕВАНГЕЛЛЕ
Мк 6, 7–13
Пачаў высылаць іх па двое
+ Чытанне святога Евангелля паводле Марка.
У той час:
Езус паклікаў Дванаццаць і пачаў высылаць іх па двое, і даў ім уладу над нячыстымі духамі. І наказаў ім не браць у дарогу нічога, апрача толькі кія: ні хлеба, ні торбы, ні медзі ў поясе, але абувацца ў сандалі і не апранаць дзвюх вопратак. І сказаў ім: Калі дзе ўвойдзеце ў дом, заставайцеся там, пакуль не выйдзеце адтуль. І калі ў якім месцы не прымуць вас і не будуць слухаць вас, то, выходзячы адтуль, абтрасіце пыл, што пад нагамі вашымі, дзеля сведчання супраць іх. І, пайшоўшы, яны прапаведавалі пакаянне; і выганялі шмат дэманаў, і шмат хворых намашчвалі алеем, і вылечвалі.
Гэта слова Пана.